Nazwa Krasnobród kwatery wywodzi się od dwu członów: „krasno” – w znaczeniu piękno, uroda oraz „bród” – płytkie miejsce w rzece, przez które można przejść lub przejechać. Pojęcie „krasno” używane było powszechnie przez Słowian jeszcze w czasach starożytnych, a także przez Polaków w średniowieczu. Świadczy to o tym, że miejscowość istniała już w czasach staropolskich. Dokładna data otrzymania praw miejskich nie jest znana. Pierwsze źródła pisane o Krasnobrodzie pochodzą z II połowy XVII w. Na początku lat siedemdziesiątych XVI nadano mu prawa miejskie, które później zostały potwierdzone przez Zygmunta III Wazę. W ramach tych praw miasteczko otrzymało przywilej 6 jarmarków rocznie i tygodniowe targi. Targi te do dziś odbywają się we wtorki. Prawa te zostały jeszcze raz potwierdzone przez króla Augusta III w 1763 roku. W tym czasie w Krasnobrodzie znajdowały się: zespół dworski, czworokątny rynek z magistratem, kościół, cerkiew, synagoga murowana, apteka, kasa pożyczkowo-wkładkowa, oraz cztery ulice: Klasztorna, Józefowska, Ciotuszańska, Hutecka, dwa przedmieścia: Piaski i Nowa Osada.

Dziedzicami Krasnobrodu były następujące rody: Firleje, Leszczyńscy, Lipscy, Zamoyscy, Tarnowscy, Mycewscy, Nortitz-Jackowscy i Fudakowscy. Ostatnim właścicielem był senator II RP Kazimierz Fudakowski. Ich rezydencją był pałac na Podzamku, na bazie, którego funkcjonuje obecnie Sanatorium Rehabilitacyjne dla Dzieci.